Οι Αόρατοι

Νους εν εκστάσει
ανασταίνει νεκρούς
Ω, μνήμη αιωνία των αοράτων!

Ευτυχισμένοι οι αόρατοι
οι πανταχού παρόντες

Σαν σύννεφα λευκά στον ουρανό
σαν αέρας δροσερός από το πέλαγος
αγκάλιασαν στοιχείο φυσικό
έναν χρυσό αιώνα

Στους αιώνες άφησαν το σώμα τους
μέσα στον πηλό, το μάρμαρο, το χαλκό
και το χαρτί

Ω, Νέκταρ! ω, Αμβροσία!
ω, Μνήμη!
εσύ κρατείς ζωντανούς τους νεκρούς
εσύ έπλασες τους αόρατους θεούς

Όλυμπε των θεών
ευλαβούμαι τον θεό της ειρήνης

Τους πολεμοκάπηλες και τους άρπαγες
ας έχει ο Πλούτων στον Τάρταρο