Πως Νάτανε ο Κόσμος

Δημοσιευμένο στο περιοδικό 

 η λέξη τον Αύγουστο του 1983

Με τα νοήματα ρωτάω

πως νάτανε αυτός ο κόσμος

πριν να πέσει

πως νάτανε ο κόσμος

πριν να γκρεμιστεί

σε τόσα ερείπια βουνά

σε τόσα ερείπια θάλασσες

Κι αν είναι ο γκρεμός του επαρκής

ή αν γκρεμίζεται ακόμα

Ποιος δραπετεύει στους γκρεμούς του

ποιος υψώνει

τοιχώματα προφύλαξης τις συντριβές του

για να περάσει παραμέσα απ' τον αχό

απ' τον αντίλαλο στο νύχι

Ίσως το μάταιο να έσκασε

για να γιομίσει κάθε άδειο

για να γιομίσουν όστρακα νεκρά

με υπερούσιους κόκκους άμμο

για να γιομίσουνε τα μάτια ματαιότητα

και υπερπέραν

Ίσως το φως να έσπασε τον κόσμο

για να φωτίσει στα ερείπια

το χρώμα των αιώνων

Το άσπρο μαύρο κόκκινο

τη διάχυτη αλληλουχία των σωμάτων

τόσα τερπνά ερειπωμένα

Πως νάτανε αυτός ο κόσμος

πριν να πέσει

πως νάτανε ο κόσμος

πριν να γκρεμιστεί

σε τόσα ερείπια θαύματα

σε τόσα ερείπια μάτια

τι σχήμα να του δίνουν τα πουλιά

με τις απόλυτες φωνές τους

τι σχήμα πήρε ο κόσμος

στη στερνή σου την πνοή

Κάθομαι πάνω στα οστά μου

τα μέγιστα ερείπια

Άνοδος

Κάθοδος

Ψόφια φτερά

της μαύρης κότας

παίζουν σβούρα

τον πλησιάζοντα όγκο

Όχι μη φας το άδειο κρανίο

και μάθεις

Ό,τι σου τύχει είναι του χεριού σου

κατά πως έπεσε το κόκκαλο

η δόξα