Είναι
ακόμα μια φορά ευτυχισμένος
Τα
πήλινα φτερά του φλογισμένα μεταφέρουν
τα
μνημεία και το παρόν
Το
πρόσωπό του από ροζ μπογιά
με μπλε
μάτια
μάθαινε
τα σκεύη να μιλάνε
Με κάθε
ερώτηση – αμφιβολία
Με κάθε
μελλοντική απάντηση
η νιότη
του ξεπερνάει τους θρήνους
Οι
εποχές της δυστυχίας υποχώρησαν
στη
μνημειώδη σκόνη της ομορφιάς του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου